Pemerintah Republik Maluku Selatan
Government in Exile of the Republic of the South-Moluccas
Amsterdam, 17 augustus 2025
Proclamatie RI 2025, feest van desinformatie en geschiedvervalsing
Op 17 augustus viert de Republik Indonesia haar onafhankelijkheid die pas officieel door de Veiligheidsraad en de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties op 28 september 1950 werd erkend. Dit lidmaatschap werd op 25 september 1950 bij de VN formeel aangevraagd.
In die periode werd door President Soumokil en zijn leger vanuit Ceram de militaire strijd als guerrilla voortgezet. Sukarno en Hatta hadden op 4 juli 1950 namens de Republik Indonesia Serikat de Staat van Oorlog en Beleg afgekondigd tegen de Republik Maluku Selatan die zich te Ambon stad op 25 april 1950 onafhankelijk verklaarde van de Verenigde Staten van Indonesië. De RMS beriep zich op de akkoorden Linggadjati van 1946 en de overeenkomst van de RTC van 27 december 1949. Onwrikbare fundamenten die Sukarno cs. aan zijn laars lapte.
Professor Gerhard Hoogers geeft in de eerste Manusama lezing in de Balie te Amsterdam (16 augustus 2023) helderheid over “De zin en onzin van Nederlandse erkenning van 17 augustus 1945”. Hoogers benadrukt de juridische en praktische onuitvoerbaarheid van de opvatting van de RI om met terugwerkende kracht de geschiedenis naar eigen goeddunken aan te passen. In zijn betoog onderbouwt Hoogers de rationele logica waarop de Molukse leiders uit 1950 zich baseerden om de Onafhankelijkheid van de Republiek der Zuid Molukken uit te roepen.
De rest is geen geschiedenis
Dat de RI het belangrijk vindt de ontelbare zwarte bladzijden in haar geschiedenis aan te passen en naar de voetnoten te verwijzen is vanuit haar perspectief begrijpelijk. Haar historie is overvol met gebeurtenissen die het daglicht niet kunnen verdragen omdat honderdduizenden zo niet miljoenen mensen door grove mensenrechtenschendingen en massamoorden hun leven verloren of van de aardbodem verdwenen.
De eenheidstaat betekent letterlijk één natie, één volk en één gedachte. Mensen met andere opvattingen over de eenheidsstaat waren hun leven niet zeker, werden gemarginaliseerd en werd het leven zuur gemaakt. Onze volksgenoten zijn vele decennia binnen deze context grootgebracht. Van tijd tot tijd zijn er dappere Molukkers die in vreedzaam verzet komen en wegens landverraad tot hoge celstraffen worden veroordeeld.
Deze situatie van onvrijheid duurt nog immer voort. Als het om het voortbestaan van ons volk gaat is de situatie verslechterd. Onze landgenoten maken zich grote zorgen over de aantasting van de traditionele woon- en leefgebieden, zorgen over het voortbestaan van hun traditionele cultuur en identiteit. Zorgen over de verdeling van de rijkdom van de Molukken en wat Maluku toebehoort.
Prabowo, president van de RI sinds 2024, zou in een echte democratische rechtsstaat met effectieve en transparant werkende checks and balance nooit president kunnen worden. Prabowo was schoonzoon van president Soeharto en als majoor-generaal (mede)verantwoordelijk voor de grove mensenrechtenschendingen op Oost-Timor eind vorige eeuw. Prabowo werd echter nooit berecht. Ook bij de massale studentprotesten in 1998, die leidden tot het aftreden van Soeharto werd Prabowo ervan verdacht betrokken te zijn bij het geweld tegen de vreedzame betogers.
De Indonesische regering wilde ter gelegenheid van de herdenking van de proclamatie van de RI een 10-delig geschiedeniswerk uitgeven. Omdat hiertegen vanuit de samenleving een breed verzet is ontstaan vanwege het “witwassen” van de zwarte bladzijden van de geschiedenis is de presentatie uitgesteld tot 10 november, de “dag van de helden”. Prabowo zou voornemens zijn Soeharto tot een van de Indonesische helden te bestempelen.
Prabowo wil ook de invloed en het aanzien van de militairen in de samenleving in Indonesië vergroten. In dit verband dringt de vergelijking zich op met de duistere periode van zijn voormalige schoonvader en de zware tijden die men tegemoet gaat.
Het is te hopen dat de oppositie in Indonesië en vooral de bevolking zich adequaat hiertegen kan keren.